Վանիկ Զոհրաբյանը ծնվել է 1950 թ. Սիսիանի շրջանի նախկին Բազարչայ գյուղում: 1965  թ. -ից  բնակվում է  Ջերմուկում: 1978 թ.-ին  ավարտել է  Երևանի Խ. Աբովյանի անվան հայկական պետական  մանկավարժական ինստիտուտի կուլտուրայի ֆակուլտետը: Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է: 1983-1996 թ.թ. աշխատել է որպես Ջերմուկի քաղխորհրդի գործկոմի կուլտուրայի բաժնի վարիչ: 1998 թ.-ից աշխատել է որպես Ջերմուկի քաղաքապետարանի մշակույթի, կրթության և սպորտի գլխավոր մասնագետ: Աշխատանքային գործունեությանը զուգահեռ զբաղվել է գեղանկարչությամբ ՝ ստեղծելով տպավորիչ բնանկարներ և դիմանկարներ: Միաժամանակ գրել ու հրատարակել է գրական-գեղարվեստական արձակ ու չափածո գործեր, որոնք ամփոփված  են  << Ջերմուկյան էտյուդներ>>  (2007 թ.)   և  <<Հուշեր ջրերի խորքից>>  (2007 թ.) գրքերում : <<Ջերմուկյան էտյուդներ>>  բանաստեղծությունները գրվել են ինքնաբուխ, հիմնականում երիտասարդ տարիքում: Եվ քանի որ արվեստի այս երկու տեսակները՝  կերպարվեստն ու պոեզիան ստեղծագործողի  հոգում լրացնում են մեկը մյուսին, ուստի նպատակահարմար է գտել, առանց որևէ հավակնության,  դրանք ներկայացնել միասին, ինպես ինքն է անվանել՝  նույն  <<պատկերագրքում>>: <<Հուշեր ջրերի խորքից>>  գրքում հեղինակը որդիական սիրով ու կարոտով ներկայացրել է իր ծննդավայր Բազարչայ գյուղը: Պատումի գլխավոր հերոսը անցյալի դեմքերի ու դեպքերի մասին հուշերից հառնող սիրելի ու  հարազատ ծննդավայրն է: Այն ուղեգրության ու  հուշագրության, գեղարվեստական ակնարկի մի յուրօրինակ գրավիչ խառնուրդ է:  Ընթերցվում է   հետաքրքրությամբ: